علت عفونت بعد از پروتز سینه چیست؟

آگاهی از علت عفونت پروتز پستان ضروری است زیرا عفونت پروتزها می تواند منجر به مشکلات خفیف مانند سلولیت سطحی تا شدید مانند زخم های مزمن و انتشار عفونت از طریق خون به کل بدن و نهایتا مرگ شود.

معمولا در افرادی که سیستم دفاعی بدن آنها ضعیف است احتمال بروز عفونت پس از جراحی ممکن است بیشتر اتفاق بیفتد. هر عفونتی، علتی دارد و لزوما قرار دادن اجسام خارجی در داخل بدن دلیل ایجاد عفونت نیست.

لذا در جستجوی علت عفونت بعد از عمل پروتز سینه باید دو الگوی کاملاً متفاوت را بررسی کنیم. علت‌هایی که ریشه در بدن فرد متقاضی دارند و دیگری شرایط اتاق عمل و تکنیک‌های جراحی است که در ایجاد عفونت پروتز سینه تاثیرگذار هستند.

علت هایی که ریشه در بدن بیمار دارند

حجم بزرگی از عفونت‌ها پس از اتمام عمل پروتز سینه، ریشه‌هایی در مشخصه‌های بدنی بیمار دارند. هر گونه بیماری زمینه‌ای، عدم توجه به رعایت نکات بهداشتی، اضافه وزن، سن و سال و حتی چاقی در این ماجرا تأثیرگذار هستند که در زیر به آنها اشاره می کنیم.

چاقی و اضافه وزن

چاقی و در امتداد آن سطح بالای قند خون تاثیر مستقیم بر شکست هر نوع جراحی دارند. توصیه می‌شود افراد چاق قبل از انجام جراحی زیبایی پروتز سینه، تلاش کنند تا حداقل درصدی از اضافه وزن خود را کاهش دهند و قبل از عمل جراحی BMI یا حجم توده بدنی خود را به حد نرمال برسانند.

مصرف دخانیات و یا مواد مخدر

سیگار کشیدن و در مراتبی بالاتر، مصرف هر گونه ماده مخدر، درصد احتمال عفونت بعد از عمل پروتز سینه را افزایش می‌دهد. به همین دلیل، توصیه می‌شود که افراد سیگاری برای حداقل دو هفته قبل از انجام جراحی پروتز سینه و در دوره نقاهت پس از پروتز سینه، از استعمال دخانیات و هر گونه مواد مخدر صرف نظر کنند.

هر چه اعتیاد بیمار به مصرف دخانیات و مواد مخدر بیشتر باشد، احتمال وقوع عفونت نیز بالاتر است. در نتیجه، به یک دوره بازپروری طولانی‌تری نیاز دارد.

افزایش سن

افرادی که بیشتر از ۵۰ سال سن دارند احتمال اینکه بعد از پروتز دچار عفونت شوند بیشتر از زنان جوان است. زیرا با افزایش سن بدن توانایی خود برای ترمیم و آمادگی در مقابل میکروارگانیسم های عفونی را به تدریج از دست می دهد و ضعیف می‌شود. همچنین خاصیت ارتجاعی و کلاژن سازی در پوست با افزایش سن کاهش می یابد. 

در این حالت، قابلیت ارتجاعی پوست و فرم‌پذیری آن نقش کلیدی در موفقیت جراحی دارد. اما وقتی سن بیمار زیاد است، پوست دیگر آن طراوت جوانی را ندارد و نمی‌تواند این حالت کشسانی را تحمل کند. به این ترتیب، خطر جوش نخوردن مناسب اسکارها و در امتداد آن بروز علایم عفونت پروتز سینه وجود دارد.

بنابراین برای افراد بالاتر از ۵۰ سال استفاده از روش‌های جراحی اتولوگ مانند پیوند چربی گزینه بهتری است.

وجود بیماری ها مانند قند، دیابت و فشار خون

بیمارانی که داروهای فشار خون مصرف می‌کنند یا از فشار خون بالا رنج می‌برند کاندیدای مناسبی برای این عمل نیستند. از دیگر بیماری هایی که بر روی نتیجه عمل تاثیر میگذارد دیابت است. قند در افراد دیابتی باید قبل از عمل کنترل شود و بین 70-150 میلی گرم در دسی لیتر باشد.

بیماری‌هایی مانند دیابت معمولاً به افزایش کلسترول و چربی خون نیز می‌انجامد که در این شرایط وضعیت بیمار برای ابتلا به عفونت پروتز سینه بدتر می شود. بنابراین افرادی که مبتلا به هیپرکلسترولمی هستند باید قبل از جراحی با رعایت رژیم غذایی و کنترل سطح قند خون و همچنین، تلاش برای بهبود سطح چربی و فشار خون، مقدمات کافی برای پذیرش پروتز سینه را فراهم کنند.

بیماری های زمینه ای

افرادی که دارای بیماری‌های زمینه‌ای مربوط به سیستم ایمنی هستند و متابولیسم ایمنی آنها را درگیر می‌کند برای بروز عفونت مستعد تر از سایرین هستند. بنابراین در جلسه مشاوره هر نوع دارویی که مصرف می‌کنید و یا هر نوع بیماری زمینه‌ایی که دارید، را به پزشک اطلاع دهید. همچنین بیمارانی که از داروهای استروئیدی برای تقویت قوای ایمنی بدن استفاده می‌کنند باید به پزشک اطلاع دهند؛ چرا که این داروهای استروئیدی در تشدید علائم عفونت پروتز سینه تاثیرگذار هستند.

پرتو درمانی

پرتو درمانی از جمله جراحی های زیبایی است که در آن با استفاده از تابش لیزر، بخش‌هایی از بدن را ترمیم کرده، حذف می‌کنند و یا تغییراتی را در آنها به وجود می‌آورند. لذا توصیه اکید می‌شود که قبل از جراحی پروتز سینه و همچنین در دوره نقاهت پس از جراحی پروتز سینه، هیچ گونه اقدامی در این زمینه نداشته باشید که اصلی‌ترین علت‌ بروز عفونت پروتز سینه است. 

محققان دریافته اند که بیمارانی که پرتودرمانی قبل از عمل انجام داده اند و یا بیمارانی که تحت پرتودرمانی بعد از عمل جراحی پروتز سینه قرار گرفتند، در مقایسه با بیمارانی که هیچ نوع پرتو درمانی دریافت نکرده بودند، بیش از دو برابر احتمال ابتلا به عفونت سینه را داشتند.

اندازه پستان

عوامل محیطی در بروز عفونت پروتز سینه

در جراحی زیبایی پروتز سینه زخم‌هایی عمیق در سطح پوست ایجاد می شود تا پروتزها در محدوده پشت پستان‌ها، درست در مقابل فضای سینه قرار گیرد. این جراحی که به اسکارهایی عمیق ختم می‌شود، مستعد ایجاد عفونت است.
برخی عفونت ها نیازی به مداخله جراحی نداشته و برخی دیگر نیاز به مداخله جراحی دارند. مورد اول نیاز به بستری شدن در بیمارستان و آنتی بیوتیک درمانی دارد. در حالت دوم اقدامات درمانی شامل برداشت بافت عفونی، خارج کردن پروتز و استفاده از روش اتولوگ تزریق چربی برای بازسازی سینه است.
عوامل محیطی که در بروز عفونت‌ها می‌توانند نقش داشته باشند به قرار زیر هستند:

ماتریکس درمال بدون سلول(ADM)

یکی از علت های عفونت پروتز سینه استفاده از مواد تقویت کننده همراه با پروتز است مانند ماتریکس درمال بدون سلول که به عنوان یک پوشش اضافی برای بالا و ثابت نگه داشتن سینه همراه با پروتز استفاده می شود. مطالعات نشان داده هر چند که استفاده از این تکنیک به بهبود نتایج عمل از جمله افزایش اندازه و حجم سینه کمک می کند اما با این حال با میزان بالاتری از عفونت همراه است و معایبی دارد که منجر به نکروز پوستی و بدفرمی پروتز می شود.

انواع باکتری ها و میکروارگانیسم ها

شناخت باکتریهای مربوطه که از دلایل عفونت پروتز سینه هستند در تعیین منبع اصلی عفونت کمک می کند. اکثر ارگانیسم های جدا شده از موارد عفونت پروتز پستان استافیلوکوک هستند.

سایر باکتری ها شامل بروسلا، استرپتومایسس، پاستورلا مولتوسیدا هستند. گاهی اوقات مایکوباکتریوم های غیر سمی و سایر موجودات غیر باکتریایی، مانند مخمر را نیز می توان از دلایل عفونت پروتز سینه معرفی کرد که تصور می شود در محیط بیمار یا تیم جراحی یافت می شود.

عوامل خطر مرتبط با بیمار

اولین قدم برای جلوگیری از عفونت پروتز سینه، گرفتن شرح حال و تاریخچه کامل بیمار و بررسی عوامل خطر موجود است. مطالعات نشان داده که عوامل مرتبط با بیمار بیشتر بر روی عفونت پروتز سینه تاثیر می گذارد تا عوامل مربوط به اتاق عمل و تکنیک جراحی. آگاهی از این عوامل و کنترل آنها منجر به آماده‌سازی بیمار برای جراحی و کاهش درد و عفونت بعد از عمل خواهد شد.

عوامل مرتبط با اتاق عمل

عمل پروتز سینه باید در محیط استریل و با تجهیزات کاملا استریل، مطابق با استانداردها و پروتکل های مربوط به کنترل عفونت با استفاده از فناوری مخصوص تهویه هوای اتاق عمل انجام شود.

عفونت پروتز سینه می‌تواند با ورود باکتری در هنگام انجام عمل جراحی همراه با ایمپلنت به بدن فرد ایجاد شود. اگر محیط جراحی کاملاً ضدعفونی نشده باشد، باکتری‌ها از راه برش جراحی وارد بدن فرد می‌شوند و مشکلات مختلفی را ایجاد می‌کنند.
علت دومی که می‌تواند موجب ایجاد عفونت شود، وجود باکتری‌ها در مواد درون پروتز است. ایمپلنت‌های سینه معمولاً از دو نوع سیلیکونی یا محلول نمکی هستند. در برخی موارد با وجود ضدعفونی کردن سطح خارجی ایمپلنت، باکتری‌ها در مواد داخلی پروتز وجود دارند و در صورت پاره شدن پروتز، عفونت در بدن فرد گسترش پیدا خواهد کرد.
علاوه بر این، سطح خارجی ایمپلنت می‌تواند محلی مناسب برای تجمع و رشد باکتری‌ها باشد. به همین علت ممکن است افراد مدت زیادی پس از انجام عمل جراحی علائم عفونت ایمپلنت را پیدا کنند.

عفونت پروتز سینه ممکن است بر اثر اهمال در اتاق جراحی و یا اشتباهات در روش جراحی پروتز سینه ظاهر شوند. 

در اتاق جراحی باید تمامی پروتکل‌های بهداشتی که مربوط به کنترل عفونت هستند، رعایت شوند. هر گونه آلودگی میکروبی در تجهیزات اتاق عمل مستعد ایجاد عفونت در انتهای عمل‌های جراحی است. محیط جراحی پروتز سینه باید کاملاً استریل شده با تجهیزات حرفه‌ای باشد. با این وجود، گاها کوتاهی در استریل تجهیزات جراحی باعث میکروبی شدن محیط جراحی خواهد شد. در نتیجه، عفونت بعد از عمل پروتز سینه حتمی است.

عوامل مرتبط با رعایت نکات بهداشتی توسط بیمار

در جراحی پروتز سینه نیاز به برش های عمیق است تا بتوان پروتز را در حد فاصل سینه تا پشت پستان ها قرار داد. این زخم‌های عمیق در یک دوره نقاهت تقریبا طولانی‌مدت به طور کامل ترمیم می‌شوند. اگر بیمار در این دوره صرف نظر از محدودیت‌هایی که در مشخصه‌های بدنی خود دارد، رعایت نکات بهداشتی را جدی نگیرد، قطعاً به علایم عفونت پروتز سینه ختم خواهد شد.
در دوره نقاهت باید تمامی دستورات پزشکی و بهداشتی به طور کامل رعایت شود تا اسکارهای ایجادشده، عاری از هر گونه خطر عفونت، به طور کامل بسته شوند.

با توجه به حساس بودن جراحی سینه در خانم ها و جلوگیری از عوارض احتمالی بعد از آن، بسیار مهم است که فرد توسط جراح مجرب و بهترین دکتر جراح سینه تحت عمل قرار گیرد.

علایم عفونت پروتز سینه کدامند؟

عفونت ایمپلنت می‌تواند برای فرد مشکلات متعددی ایجاد کند. بنابراین در دوره نقاهت جراحی پروتز سینه، باید به شکل مداوم و البته دوره‌ای برخی از نشانه‌ها که دلیل بر عفونت بعد از عمل پروتز سینه هستند را چک کنید. نشانه‌هایی از قبیل:

• تب ناگهانی که زمینه هیچ بیماری دیگری نیست.
• مشاهده هر گونه ترشح از ناحیه پستان
• التهاب گسترده در نواحی اطراف سینه
• خستگی مفرط
• قرمزی و گاها کدر شدن رنگ پوست در ناحیه سینه
• حالت تهوع که ممکن است به استفراغ بیانجامد.

اگر این علائم را در خود مشاهده کردید نیاز است سریعاً به پزشک مراجعه کنید تا در صورت ایجاد عفونت، مراحل درمان آن را طی نمائید.

 عفونت پروتز می‌تواند خطرناک باشد و حتی خطر جانی برای افراد داشته باشد. از آنجایی که علائم عفونت سینه‌ها با علامت‌های نوع خاصی از سرطان خود ایمنی با نام آناپلاستیک لیمفومای سلول‌های بزرگ (BIA_ALCL) مشابه هستند، در میان گذاشتن علائم و انجام آزمایش‌های تشخیصی می‌تواند برایتان حیاتی باشد.
البته این علایم عفونت پروتز سینه تنها به دوره نقاهت پس از اتمام عمل جراحی ختم نمی‌شود. برخی از خانم‌ها ماه‌ها یا حتی سال‌ها پس از جایگذاری پروتز، به عفونت در ناحیه‌ی جراحی یا عفونت پروتز دچار می‌شوند. باکتری‌ها ممکن است در اطراف بافت پروتز رشد کنند و عفونت ایجاد شده در ناحیه‌ی سینه‌ها ممکن است وارد خون شده و به مناطق دیگری از بدن انتقال پیدا کند. این اتفاق خطر زیادی برای افراد دارد. اگر در شکل یا اندازه‌ی ایمپلنتتان تغییری ایجاد شد، لازم است پزشک را مطلع کنید.

خانمی که از پروتز سینه استفاده می‌کند، باید همیشه مراقب شرایط فیزیکی و ترشحات ناحیه پستان باشد. ممکن است سال‌ها پس از اتمام دوره نقاهت جراحی، علایم عفونت پروتز سینه ظاهر شوند. عفونتی که قطعاً خطرناک و گاها نگران کننده است و باید هر چه سریعتر تحت معاینه و درمان موثری قرار گیرد.

روش‌های درمانی برای عفونت پروتز سینه

آنچه مسلم است باید هر گونه علایم عفونت پروتز سینه را جدی بگیرید و نسبت به درمان آن اقدامات موثری داشته باشید. اگر قرار باشد تا علایم عفونت پروتز سینه جدی گرفته نشود و اجازه بدهند تا عفونت وارد جریان خون بشود، قطعاً پروسه درمانی بسیار پیچیده ‌ای پیش روی ما خواهد بود. خطری که حتی می‌تواند به مرگ بیمار بیانجامد.

اگر زود متوجه عفونت بعد از عمل پروتز سینه شوید، احتمالا با یک دوره دارودرمانی با مصرف آنتی بیوتیک‌هایی که توسط دکتر جراح تجویز می‌شود، عفونت برطرف می شود؛ اما اگر ابعاد عفونت بسیار عمیق است نیاز به یک جراحی دیگر دارید. جراحی‌ که در آن بافت عفونی از طریق بریدن بخشی از ناحیه پستان حذف خواهد شد و چاره‌ای جز خارج کردن پروتز و استفاده از تزریق چربی برای بازسازی سینه وجود ندارد.

اگر از جراحی پروتز سینه استفاده کرده‌اید و یا قصد انجام چنین جراحی‌ را دارید، هرگز اجازه ندهید که به چنین مراحل خطرناکی از عفونت بعد از عمل پروتز سینه برسید. لذا پیشگیری همیشه بهتر و راحت‌تر از درمان است.